przy czym krzyk dziecka i placz to tak jak mowienie doroslego - tylko inaczej wyrazone. nie trzeba traktowac takiej reakcji ze niby dziecko przesadza czy probuje jakies cuda robic. dzieci po prostu sie w ten sposob komunikuja, a dorosli ucza mowienia. krzyczace dziecko wcale nie oznacza ze mu sie w dupie poprzewracalo. kawalrafala, dzieci sa zawsze takie jak ich rodzice.

michal to nie jest testowanie, to jest proba komunkacji (ktora skutkowala od poczatku) plus slabosc na poziomie emocjonalnym. wszystkie dzieci takie sa i nie robia tym nic zlego, to jest normalne zachowanie u dziecka. jedyne co moze byc nienormalne w takiej sytuacji to brak cierpliwosci u doroslego. choc przyznam ze ojcowie bywaja o wiele lepsi w tlumaczeniu dziecku co jest co, bo sa bardzo konkretni w slowach, tak jak swojemu powiedziales krotko i na temat jak ma wygladac jedzenie i wystarczylo, a zona pewnie sie nagadala, naprosila i nic z tego nie wynikalo.

A co jest złego w zabawie podczas jedzenia? Dla niemowlaka siedzieć dłuższy czas bezczynnie to tortura, dziecko cały czas jest czymś zainteresowane. Normalny tyran i despota z ciebie.

ciekawe czy ty taki chętny zawsze do pomocy jesteś wiekszoasc ojcow tylko by umoralnialo kobiety a zeby cos pomoc to nic tylko pretensje ze to zle tamti ale ale jak sie siedzi z dzieckiem calymi dniami to czasami ma sie dosc krzyku i sie upokja zabawka itp

w zabawie nic zlego byle by to byla zabawa jedzeniem, zeby dziecko bylo swiadome ze jest karmione iskupilo sie na jedzeniu nawet jesli sie nim bawi i polowe rozrzuci dookola siebie - na swoj sposob poznaje jedzenie rowniez w ten sposob. ale odwracanie uwagi zeby nieswiadomie napchac dziecko i miec z glowy jest dobre tylko dla rodzica.

moja mała była karmiona rok samą piersią, potem był ogromny problem z jedzeniem czegokolwiek. Jakby mogła, nie zjadła by nic przez tydzień (bo też próbowałam przetrzymać). Z pomocą przyszedł telewizor - dzięki niemu córcia zaczęła otwierać buzię i jeść cokolwiek. teraz ma 4 latka, nadal jest ogromnym niejadkiem, chociaż powoli sa jakieś postępy. Oczywiście staramy się wyłączać tv do jedzenia i jeść wszyscy razem przy stole :) Na szczęście nauczyłam jej chociaż zdrowego żywienia - lubi brokuły, brukselki, fasolki i wszystko podobne :)

nie jadła by max przez kilka godzin. Mamusie żeby mieć święty spokój uwielbiają wyolbrzymiać jakieś detale do granic absurdu ( nie jadła by przez tydzien ) usprawiedliwiać się tym i na podstawie tej iluzji postępować przyjmując to jako fakt pomimo iż nigdy tak nie postąpiły by wiedzieć.

dzieci jedza zawsze tyle ile im potrzeba. niech rodzice zatroszcza sie o jakosc jedzenia (brawo uisybz za warzywa) to o to jak czesto jedza juz nie trzeba sie bedzie martwic. rok sama piersia to troche dlugo, z tego co wiem od 6go miesiaca wprowadza sie inne pokarmy i to nie jest bez powodu, konkretne enzymy zaczynaja byc produkowane w konkretnym czasie i trzeba wprowadzac nowe pokarmy zeby pozniej nie bylo problemu z trawieniem ich.

masz rację - to jest nawet głupsze

powodzenia w wychowaniu dzieci

i czego nauczysz dzieciaka od oseska ? Ze zeby cos zrobił o cos prosi musisz mu cos dac ? To niech nie zre - zobaczymy kto wygra

michal opieka nad dzieckiem to nie jest "kto wygra". odrwacanie uwagi od jedzenia jest zle bo nie uczy samego jedzenia, dziecko nie wie nawet co robi. a od tego sa rodzice zeby dawac dziecu to czego ono chce i potrzebuje. dzieci raczej nie prosza o milion dolarow tylko o zabawe, jedzenie, milosc, podtarcie tylka, cuda to nie sa:)

ja normalnie na siedząco jadłem, a bajke to mi mama czytała