Paradoks jest taki, że w taki właśnie sposób wychowane dzieci mają te "pyskate rozwydrzone mordy które mają pretensje że rodzice nie kupią im szybszego telefonu" ;)

Paradoks jest taki że teraz dziecko to rzecz święta, w szkole czy w domu nikt nie może je ruszyć, kiedyś za złe zachowanie w szkole dostawało się wpierdziel od nauczyciela i jeszcze poprawka w domu od rodziców, dzisiaj na pierwszym miejscu są komitety ochrony praw dziecka czy inne tego wymysły organizacje. Dzisiaj prościej powiedzieć że nieuczące się dziecko ma dysleksję i dysortografię niż że jest leniem. Kiedyś takich chorób nie było bo był PAS NA DUPIE

Po wystroju wnętrza to załóżmy że się nie da, bo takie chałupy możliwe ze przetrwały do dzisiaj. Ale te spodenki i skórzane buty to też bym określił na końcówkę lat 50tych. No i kto w l. 90tych robił czarno-białe zdjęcia? A co do samej metody wychowawczej, to w przedszkolu stałem w kącie kilka razy. Ale wcale tego nie wspominam jako coś okropnego. Miałem ich wszystkich w dupie, że się na mnie gapią. Nawet się śmiałem. Gorej było jak kazała stać z rekami w górze, ale też na to lałem. Wolałem stać w koncie niż śpiewać te debilne piosenki. "W naszym ogródeczku" albo inne gówno.