i tu się z Tobą zgodzić nie mogę: to nie świat głodzi Koreę N, a jej przywódcy. to nie świat ich w obozach zamyka. dobrze, że Trump się spotyka, ale poczekajmy, czy to nie jest stara gierka rodziny Kimów: tu uśmiech, tu obietnica, a potem znów po staremu. czasem stabilizacja oznacza stagnację, i to w kryzysie. ma Japonia pozwolić, by koreańskie rakiety nieprzewidywalnej władzy groziły jej miastom? samuraj prędzej Koreę wytrze z mapy, niż na to pozwoli. a to boćkanie...jak breżniew z honeckerem:)

nie chcę patrzeć, obawiam się, że i na emeryturę nie będzie do czego wracać.