Za moich czasów nie było długopisów. Uczyłem się w małej wiejskiej szkole, gdzie były ławki z kałamarzami i atramentem. Do tego mieliśmy pióra składające się z oprawki i stalówki, które trzeba było co chwilę maczać, a jak się nabrało za dużo atramentu to spadał kleks i wtedy trzeba było osuszać bibułą. Tak naprawdę to długopisy istniały, lecz nie wolno nam było ich używać, podobnie jak wiecznych piór. Chodziliśmy obowiązkowo w granatowych mundurkach, do których były przypinane białe kołnierze, a na rękawach tarcze.