Komentarze użytkownika bitter-sweet

że są one nieprawdą. Każdy wierzy w to, w co chce wierzyć. Ale jeżeli czegoś nie można w 100% udowodnić to istnieje coś takiego jak domniemanie niewinności– zasada, według której każda osoba jest niewinna wobec przedstawianych jej zarzutów, dopóki wina nie zostanie jej udowodniona.

Kościół jest sztywną , niereformowalną machiną i kieruje się sztywnymi zasadami i regułami, które funkcjonują od wieków. Gdyby papież jako zwierzchnik Kościoła zaczął cokolwiek zmieniać wywołało by to chaos, więc postępował po prostu zgodnie z zasadami jakimi kieruje się Kościół. Nie przeczę że Kościół popełniał i nadal popełnia wiele błędów. Ktoś kto trafnie pojmuje nauki jakie pozostawił po sobie Chrystus doskonale widzi iż Kościół nierzadko rozmija się w rozumieniu wiary z tym co naprawdę stanowi jej podstawę. Ale to jest wyłącznie winą złego pojmowania wiary, fanatyzmu oraz zwykłej ludzki

ludzkiej przekory i płytkości myślenia. Krytyka Kościoła, nie jest krytyką Boga i jeśli jest sensowna i poparta argumentami to sama się do niej przychylam. Nienawidzę natomiast bezpodstawnych ataków na Kościół, szydzenia z wiary i uogólniania. Temu zawsze się sprzeciwiam, bo wartości chrześcijańskie są mi po prostu bliskie.

Papież Benedykt XVI nie zmienił nauczania na temat antykoncepcji, a winę za zamieszanie wokół jego błędnie zrozumianej wypowiedzi na ten temat ponosi watykańska gazeta "Osservatore Romano". Jego wypowiedź została przedstawiona w oderwaniu od szerszego kontekstu i nadinterpretowana. To media nadinterpretowały wypowiedź Benedykta XVI chcąc widzieć w jego wypowiedzi przełom w samym nauczaniu Kościoła dotyczącym antykoncepcji. Natychmiast po tym wydarzeniu ukazało się sprostowanie rzecznika watykańskiego Frederico Lombardi , który podkreślił, że papież ani nie reformuje, ani też nie zmi

ani też nie zmienia nauczania Kościoła katolickiego w sprawie antykoncepcji. Jego zdaniem, papież w swojej wypowiedzi ani nie zmienił nauczania Kościoła, ani nie dał do zrozumienia, że może ono ulec zmianie, nie wezwał też do debaty na temat moralności antykoncepcji, ani też nie zasugerował, że stosowanie prezerwatyw może czasami być moralnie uzasadnione, czego starała się dowieść większość mediów. Poglądy Kościoła na temat antykoncepcji są wciąż niezmienne, więc chyba czerpiesz skądś nieprawdziwe informacje. Cenię sobie ludzi, którzy posiadają własne zdanie i własne poglądy. Jedyne co mnie de

Jedyne co mnie denerwuje to szerzenie nieprawdy, nic poza tym.

Nie jestem do końca pewna, ale wydaje mi się że to ten crossdresser, który pozwał rodziców do sądu za to że nie akceptują jego stylu bycia i homoseksualnych skłonności:/

Litwini nie darzą Polaków sympatią, czują do nas urazę za zaszłości historyczne. Pewnie stąd to chamskie zachowanie księdza.

Sama nie jestem zwolenniczką przepychu w kościołach, ale widoczna na zdjęciu Bazylika Ducha Świętego w Przeworsku powstała w XV wieku i jej zdobienia są gotycko-barokowe. To jak kościół wygląda zależy od epoki, pozłacane są przeważnie kościoły z okresu baroku, a te złocenia charakteryzują po prostu dany styl w sztuce. Oprócz tego że ta kaplica jest miejscem kultu religijnego, to jest też cennym zabytkiem dziedzictwa narodowego będącym świadectwem minionej epoki i posiadającym wartość historyczną. Więc autorze absurdu nie mieszaj ludziom w głowach bzdurnymi opisami i nie rób na siłę wiochy z

czegoś, co absolutnie wiochą nie jest.

Jestem wierząca, ale także uważam, że ten pomnik jest niepotrzebny. Postawienie go było podyktowane raczej pychą i zaspokojeniem osobistych potrzeb księdza Zawadzkiego, który był głównym inicjatorem i pomysłodawcą tego projektu. Stawianie gigantycznych pomników, czy koronowanie obrazów wynika z próżności człowieka i błędnego interpretowania wiary. Bogu są one zbędne.

Nie wierzę w Boga, który jest jedynie odbiciem ludzkich słabości. Wierzę w takiego, który jest ponad tym wszystkim. Dlatego mam nadzieję iż Bogu jest bliższy jeden dobry uczynek dla bliźniego, niż setka podobnych pomników. Ale niczego nie jestem pewna, to jest tylko moje zdanie i moje subiektywne odczucie.

@hetera, odniosę się do Twoich ostatnich wypowiedzi.Żaden człowiek nie może z pewnością wiedzieć, czy Bóg istnieje czy nie istnieje. Nawet papież tego nie wie, może jedynie tak jak ja wierzyć. Wiele rzeczy w przyrodzie, w kosmosie i człowieku jest argumentem (lecz nie dowodem!) na rzecz istnienia Boga.

Boga należy szukać nie w chmurach, ale we wszystkich dobrych, mądrych i pięknych rzeczach w jakich się przejawia. Jeżeli ktoś naprawdę chce w niego uwierzyć, to ujrzy go w uśmiechu dziecka, usłyszy w śpiewie ptaków, poczuje w zapachu kwiatów. Bóg jest jak wiatr: nie widzisz Go, ale Go czujesz.

Jeżeli ktoś neguje istnienie Boga to tym samym stwierdza, że wszystko co widzimy wokół nas, powstało w wyniku przypadkowego splotu czynników naturalnych . Współczesna nauka potwierdza to, życie nie może powstać z materii nieożywionej. Skąd zatem pochodzą ludzie, zwierzęta i rośliny?

Przyczyny naturalne nie są również adekwatnym wyjaśnieniem ilości precyzyjnych informacji zawartych w ludzkim DNA. Osobom, które nie biorą pod uwagę Boga, pozostaje wniosek, że wszystko to powstało bez przyczyny, bez planu, jedynie w wyniku szczęśliwego zbiegu okoliczności. Jednak odwoływanie się do szczęśliwego zbiegu okoliczności u podstaw niezwykle złożonych struktur i zjawisk, które obserwujemy we wszechświecie, to postawa, która intelektualnie pozostawia wiele do życzenia. Jest to tak samo prawdopodobne jak to, iż rzucimy kostką do gry kilkaset razy pod rząd i za każdym razem trafimy szós

Wyobraź sobie @beeveer iż sama byłam kiedyś ateistką i sama ciągle podważałam przekonania osób wierzących w Boga. Robiąc to gdzieś w podświadomości byłam ciekawa, czy uda im się przekonać mnie do swoich racji. Żadne słowa nie były w stanie mnie przekonać i stąd wiem iż żadne słowa nie przekonają Was i innych niewierzących, bo to nie na tym polega. A ja wcale nie chcę i nie mam zamiaru nikogo przekonywać.

Lucy nie uważam iż moja wiara jest lepsza od Twojej , wręcz przeciwnie każdego człowieka traktuję indywidualnie. Wiem, że istnieje wielu ludzi niewierzących, którzy swoimi uczynkami i swoim życiem są bliżsi Bogu, niż całe to "stado" ślepo pędzących za "czymś" owiec, deklarujących swoją wiarę , a zarazem niemających pojęcia w co tak naprawdę wierzą. A zarazem swoim życiem i swoimi czynami pokazują jak bardzo są od Boga daleko.

Sama byłam kiedyś kimś kto wątpi, zadaje pytania i poszukuje odpowiedzi. Doświadczenie wiary jest tak subiektywne, tak osobiste i tak niezwykłe, bo jest to dogłębne przekonanie o czymś czego nie postrzegają zmysły. Nie można tego logicznie wytłumaczyć, więc nie będę nawet próbować.

1)Człowiek pomimo tego iż jest taki mały, kruchy i ograniczony w swoich poczynaniach rości sobie prawo do bycia absolutem i łudzi się tym iż jest samowystarczalny. Niegdyś twierdziłam iż nie potrzebuję Boga, a moja pycha była ogromna, gdyż świat widziałam jedynie z własnej perspektywy. Ale to było kłamstwo, gdyż pomimo tego iż posiadałam wszystko czego przeciętny człowiek pragnie (ukochanego, zdrowie, urodę, pieniądze, pracę, ) nigdy nie byłam do końca szczęśliwa.