Komentarze użytkownika gruzawik

typowo pseudofilozoficzne brednie: znamy ten jeden wszechświat, słabo dość na razie. żeby o jego przyczynach, to warto by poznać inne, jakąś typologię mieć, a nie o tym co spowodowało istnienie płodzić bogów na podstawie szczególnych warunków panujących wewnątrz. to jakby stwierdzać, że pewnego dnia szlag wszystko trafi, bo deszcz pada, rzeki się wlewają, i morze wszystko zaleje. skoro nie zalewa, to lepiej pomysleć nad przyczynami bardziej prawdopodobnymi, a nie wodospad na końcu postulować, bo też pasuje, choć może i dziwaczne toto... tak właśnie godzisz naukę z religią, ze ni pies, ni wydra

masz jeszcze jakieś dowody z logiki, jak sam twierdzisz poniżej, nieprzystającej do wiary? dawaj ten o drabinie bytów, aż się roi od bezzasadnych założeń i paradoksów. a może ten o konieczności, bo co to by było, jakby nie było... może zakład Pascala? dowodzący co najwyżej kalkulowania ryzyka z przewagą (wątpliwą) jednego z rozwiązań. jakbyś liznął tematu z drugiej strony, od strony krytyków własnie, to byś tak się z argumentacją nie wyrywał o konieczności. nikt Ci nie powiedział, że to lipa: z racji przyczynowości zawieszenia przyczynowości się domagać, akurat tu?

dlaczego ci ludzie interesują się prywatnymi sprawami innych ludzi?

no, ale kto kogo i w co puka to raczej zadziwiające, że wzbudza demonstracje na ulicach...

boga ktoś zsodomizował? chryste... do czego to dochodzi.

kaskaderka, poczytaj niżej, dlaczego religia z myśleniem w pewnym momencie rozbrat bierze, bo musi. napisali, ze myślą więcej, tak cię to zabolało, że powodowana innymi wartościami odpisałaś, że są gorsi. ateista nie jest lepszy, tylko wiecej mysli. jest taka możliwość, że go to czyni lepszym, gorszym-niby dlaczego? że więcej mysleć musi, to raczej oczywiste: nie ma zwyczaju zdawać się na wymijające odpowiedzi...natomiast czy religia czyni ludzi lepszymi-wątpię, ci lepsi w moim odczuciu to ci mniej religią przejęci. tacy wierzący z rozpędu, ale już pragmatyczni, gdy co do czego.

po to właśnie wierzą, bez tego czuli by się gorsi. QED, sądząc po wrzasku końcowym.

ani bo tak. wykaż, zbuduj logiczny ciąg myślowy, wykonaj taką pracę. przeczytaj poniżej, dlaczego w końcu musi.

jaką logikę? działającą. to znajdź mi wiarę, która w pewnym momencie z rozumem niesprzeczna. samo wymyślanie bogów ukrywających się w niewiadomym już rozumowi przeczy, bo tworzy założenia właśnie bezpodstawne. tak a propos pojęcia o nauce: znajdź mi jakąś działającą teorię naukową zawierającą bogów. z drugiej strony credo, quia absurdum est. religie same się chełpią tym. na nic próby papieża, co prócz pragnień takiego zbliżenia krył zbliżenia innej natury. sam najpierw zakładasz bezdowodnie istnienie bóstw, a potem komunały prawisz że tak ci wyszło że są, jak istnienie założyłeś.

dlaczego w miarę rozwoju nauki mniej i mniej miejsca na boskość, zmuszoną jakby nogi podkurczać w miarę ściągania kołdry, żeby się nie wydało, że jednak jest. skoro jest, a i wszędzie, to w miarę postępów w odkrywaniu świata tym wyraźniej kończyny powinny się ukazywać, a nie tylko miejsce na żartownisia kurczyć... :)

a co wspólnego z nauką ma konstrukt, który mało że niefalsyfikowalny, to jeszcze i niedefiniowalny? takie próby zbliżenia może podejmować właśnie ktoś, kto z nauką nie ma nic wspólnego. nauką, nie nauczkami, jak teologia(traktowana inaczej niż jako zapis rozwoju pewnej idei), witalizmem, czy IP. folklor religijny? proszę bardzo, byle nie podejmowanie decyzji obowiązujących również mnie na podstawie wydumek.

w miarę rozwoju nauki obszar niewiedzy się kurczy, to jak miejsca tyle samo? gdzie transcendencja w znanym i opisywanym? znasz jakieś działąjące teorie zawierające boskość? argumenty sie kończą widzę, bo i bluzg, i personalnie. nigdzie JAK nie pisałeś, tak a propos logiki wypowiedzi. znasz działające logiki, gdzie chronologię można olać?

nie potrafię wykazać, że wierzę, ze bóg nie istnieje? cały czas takie coś twierdzę, że tak UWAŻAM, nie wierzę. szacuję prawdopodobieństwo i potrzebę. podaję powody. możesz równie obficie podać powody dla których istnienie bóstw jest konieczne? jakiej logiki użyjesz?czy nie takiej, która już istnienie owych bóstw zakłada, a dopiero z niej ich istnienie wywiedziesz? mała prośba, test na inteligencję, podbicie stawki: napisz, w co wierzysz religijnie. jakie cechy ma postulowany byt, czego nie ma.

nie potrafię wykazac, ze bóg nie istnieje? nie mam potrzeby: wykaż mi tu, niezbicie, że krasnale i jednorożce nie istnieją. co gorsza, dla dotychczasowego rozwoju tej logiki, która przynosi efekty, więc do świata realnego przystaje, wcale takie założenie nie było potrzebne, a nawet zrobienie takiego założenia oznacza tej logiki kres. Ty postulujesz inną logikę, inną płaszczyznę bytu, wypadałoby więc żebyś nakreslił cokolwiek. nie chcesz, i nie mozesz, bo na bieżąco wymyslasz. albo odtwarzasz 500letnie argumenty, rzekomo logiczne. w co wierzysz, niezmordowanie...

a taką ludzką cechę jak miłość to można? stek bzdur.

a skąd wiesz, z czego wynika miłość? bo biologia kolejną detronizację szykuje... ja bym chciał się najpierw dowiedzieć, o czym my tu właściwie: ponieważ tego postulowanego najwyższego bytu nie da się udowodnić ani zdefiniować, to zanim policzę diabły na szpilce chcę wiedzieć, że one istnieją w ogóle. bytom najwyższym przypisywanie pojęć z rejonu podwzgórza to trochę prymitywne. dochodzimy do punktu, że nic powiedzieć się nie da pewnego, tylko że żyć się da w obecności takiego bytu. a czemu to ma być żywe, świadome, i czemu transcendencja jakaś w tym? skąd i po co?

z punktu widzenia neurologii, endokrynologii, psychologii, emocje, uczucia takie jak wspomniane powyżej są indukowanymi stanami równowagi biochemicznej w pewnych obszarach mózgu. ta wiedza pozwala na sensowne kanalizowanie tych procesów. stąd sport, jako upust agresji, stąd sitcomy, jako uspokajacz, drobina dreszczyku wieczorkiem:) żadna działająca definicja czy teoria bogów nie zawiera, a że nauka na logicznym badaniu rzeczywistości oparta się rozrasta, a gdzie stąpnie tam religia śmieszna się wydaje, to może i logika dzisiejsza zmian wymagać będzie, ale i podatna, w odróżnieniu od religii.

z punktu widzenia neurologii, endokrynologii, psychologii, emocje, uczucia takie jak wspomniane powyżej są indukowanymi stanami równowagi biochemicznej w pewnych obszarach mózgu. ta wiedza pozwala na sensowne kanalizowanie tych procesów. stąd sport, jako upust agresji, stąd sitcomy, jako uspokajacz, drobina dreszczyku wieczorkiem:) żadna działająca definicja czy teoria bogów nie zawiera, a że nauka na logicznym badaniu rzeczywistości oparta się rozrasta, a gdzie stąpnie tam religia śmieszna się wydaje, to może i logika dzisiejsza zmian wymagać będzie, ale i podatna, w odróżnieniu od religii.

witaliści polegli sromotnie, udowodnić nic nie mogli, bo i jak? jakieś wnioski z ich prac praktyczne? żadne, właściwie, to, że szukanie wzorców nawet tam, gdzie ich nie ma, ma podstwy neurologiczne nie oznacza, że te wzorce nagle sie pojawiają realnie. wyartykułować można wszystko, pytanie, ile z tego można potwierdzić choćby logicznie, jeśli nie doświadczalnie.

owa konieczność dla witalistów da się podsumować tak: nie wszystko wiemy, nie dla tego, że skaner CT to dość nowy wynalazek, albo że nasze mózgi słabiutkie, tylko dlatego, że to niemożliwe z zasady, więc wprowadźmy nową niewiadomą, i cieszmy się, że rozwiązaliśmy problem. nie wiem, co to ma wspólnego z nauką, ale właśnie pięknie wpisuje się w historię odwrotów religii i detronizacji człowieka. zanim się jakąś transcendencję zapostuluje, wypadałoby poczekać choć, aż się postępy skończą, a nie zanosi się. efekt: śmietnik, podobnie jak systematyka Linneusza.