Komentarze użytkownika LuskaI23

Jurek, gdyby tak było to nie chwaliłabym niektórych Twoich wstawek, więc sam skończ pieprzyć. Skoro dla ciebie nie liczy się wstawiający tylko wstawka, to powiedz mi jaką masz tutaj wiochę? No jaką? Żeby to chociaż śmieszne było, a to jest beznadziejne w całej okazałości. Nawet Rex sama pisze że nie sadziła że to na główną pójdzie taki szajs. Więc powiedz... gdzie tu wiocha?

Jurek często ma durne przypuszczenia, co tu się dziwić. Kiedy z nim się ktoś zgadza to znaczy że jest tak samo inteligentny i ma takie samo zdanie, ale kiedy ze mną sie ktoś zgadza to znaczy że mu kazałam pod groźbą jakąś albo że mi liże dupe :) Standard.

Nie wiem o jakim teledysku mówisz, nie widziałam takiego absurdu. Poza tym, dla każde co innego jest wiochą, bo ludzie maja różne upodobania. Dla mnie ten absurd jest tragiczny i nie powinien się tu w ogóle znaleźć. Nawet Ty nie umiesz powiedziec co jest w nim wiochą, poza tym że dla ciebie jest smieszny. Ale śmieszność to chyba nie wiocha co?

To modelka, i robi to co każą jej zleceniodawcy. Jeśli ma brać udział w takiej sesji to bierze udział w takiej sesji. Wykonuje to co każdy z nas na zlecenie naszego szefa. Robi to co modelka powinna robić. Jeżeli kogoś macie już hejtować to projektantów mody którzy mają takie wymagania.

Byłabym wdzięczna za niewycieranie sobie mordy moim imieniem.

Norma :)

Rafale, to że się jest ateistą, nie znaczy, że nie ma się szacunku do zmarłych. I nie trzeba wierzyć w boga, żeby iść na cmentarz do zmarłych. Nie muszę wierzyć w duszę która idzie do nieba czy piekła, by opłakiwać i tęsknić za bliską mi osobą która już nie żyje. Ide na grób babci, opowiadam jej co u mnie bo za nią tesknie a nie bo mysle ze jej duch siedzi obok mnie i słucha.

Tak, jesteśmy kupa mięsa, ale każda kupa mięsa ma osobowość, uczucia, emocje, co sprawia, że każdy jest inny. Skoro dla Ciebie dusza jest ważniejsza niż ciało, to rozumiem, że nie płaczesz po zmarłej bliskiej osobie, bo przecież ona tak naprawdę nie umarła tylko sobie hasa po niebie a ty wkrótce do niej dołączysz. Może nawet cieszysz się, że umarła, bo teraz jest u stwórcy, szczęśliwa w raju, więc czemu tu płakać?

Untra, ale ja sobie gadam z babcią tak o, w domu, wieczorem, jak mnie najdzie. Moja babcia była wierząca, więc czemu ma nie mieć grobu? A skoro go ma, to tam lezy jej ciało, to co po niej zostało. Więc to tak jakbym ją odwiedzała. Jej ciało, nie duszę, a świeczki palę, bo sa dla mnie symbolem pamięci i szacunku, a nie wiary. To jest miejsce spoczynku bliskiej mi osoby więc mam sentyment do tego miejsca. Serio trzeba Wam to tłumaczyć? Co ma wiara do tego? Nie idę na grób przez wiarę w dusze, idę na grób przez pamięć, tęsknote i szacunek. Ciało człowieka po śmierci należy szanować..

Może dla niektórych ateistów sa padliną i może wcale nie chodzą na groby. Ale dla mnie to jest ciało mojej babci, które leży na cmentarzu i zwyczajnie je odwiedzam, nie tylko w święto zmarłych ale w zwykłe dni. Bo czuje się jakbym ją odwiedzała, w ten sposób sobie radze z jej śmiercią. Myśle, że każdy człowiek ma swoje indywidualne podejście do tego. Ja mam takie, może niezrozumiałe, może dziwne i nielogiczne, ale ważne że mi jest tak dobrze.

Każde wyjście na cmentarz ma wymiar duchowy, a dlaczego na cmentarzach są miejsca pochówku dla ateistów? Poza tym duchowość to nie tylko wiara w Boga czy duszę. Duchowość to tez tęsknota, więź. Czy to że nie wierzę w duszę, znaczy, że nie mogę rozmawiać ze zmarłą babcią? Mogę i nie znaczy to że wierzę w duszę, tylko to że za nią tęsknie i ją wspominam. A pójście na cmentarz jest dla mnie zwykłym oddaniem szacunku i pamięci. Zwyczajnie dobrze jest mieć takie miejsce, gdzie masz świadomość że możesz tam pójść, wtedy nie tesknisz tak bardzo. Ja nawet kota mam na cmentarzu i go odwiedzam :)

A co do wigilii to biorę w niej udział ze względu na rodzinę która jest wierząca. Nie odmówiłabym im wizyty w ten dzień, bo wiem że byłoby im przykro. Ale dla mnie to jak imieniny, Nie śpiewam kolęd, nie dziele się opłatkiem, nie modle się i jem mięso. I oni to szanują i chca po prostu żebym była. Zwłaszcza mój tata, dla którego jestem jedynym dzieckiem.

Ja jestem bardzo sentymentalna, ciężko mi nawet dziurawe skarpety wyrzucić. Jestem troche poje*bana na tym punkcie, bo często wyrzucając coś, mówię do tej rzeczy "żegnaj" Takie mam dziwactwo. Ja to wszystko pisze oczywiście za siebie w swoim imieniu, bo nie wiem jak mają inni ateiści. Ciężko mi coś tracić, ciężko mi z myślą że czegoś już nigdy nie zobaczę i kiedy wiem że coś gdzieś jest , jak właśnie ciało mojej babci na cmentarzu, jest mi z tym łatwiej.

Nie potrafiłam też pogodzic się z odejściem mojego ukochanego kota, dlatego nie wyobrażałam sobie zakopać go gdzieś w lesie, chciałam mieć miejsce, gdzie będę mogła do niego pójść. Mieś świadomość że jakimś stopniu on gdzieś jest. Wiem, że to dziwne i dla wielu osób śmieszne. Ale ja tak sobie własnie radzę ze stratą kogoś bliskiego.

A dlaczego mam zakopać pod płotem moją babcie skoro ona była wierząca? Człowieka chowa się tam gdzie on sobie życzy i biorąc pod uwagę jego wiarę a nie jego rodziny, więc nie wiem o czym bredzisz. Poza tym jak pisałam, na cmentarzach sa miejsca dla ateistów, a człowiek to nie śmieć i jego CIAŁU należy się po śmierci szacunek, CIAŁU rozumiesz? I nie wiem skąd pomysł, że jesli ktoś jest ateistą to nie cierpi po śmierci bliskiej osoby. Cierpi i jakoś kazdy sobie musi radzić z tym, a ja sobie radzę idąc na miejsce pochówku CIAŁA bliskiej mi osoby bo dzięki temu myślę, że ta osoba gdzies jest.

Dla Ciebie zmarła osoba jest w piekle albo niebie, więc to ty mozesz sobie z nią gadać w każdym miejscu, w domu, na dworze, w sklepie. A dla mnie zmarła osoba jest w grobie na cmentarzu, dlatego ide na ten cmentarz bo dopiero wtedy mam poczucie, że mogę z ta osobą "porozmawiać" Bo mimo iz jestem ateistką, to kiedy umiera moja babcia, nie przestaje być dla mnie babcią i nie staje się śmieciem do wyrzucenia. I to jest szacunek, miłość i tęsknota. Dla Ciebie widze, ktoś kto jest nie wierzący, nie ma ludzkich emocji. Przykre.

Untra, ja mowie cały czas o ciele.. O CIELE, a ciało jest na cmentarzu, to fakt a nie wiara. Na cmentarzu leżą zwłoki osoby, kości, proch. O to mi chodzi pisząc, że ta osoba gdzieś jest. "Gdzieś" czyli na cmentarzu.

Byłam w restauracji po rewolucjach Gessler i byłam w niej przed. I różnica jest nie do opisania. I ciesze się że jest taki program i osoba która mówi bez owijania w bawełne co myśli. Dobrze że zmienia oblicze Polskich restauracji i pokazuje, że jakość jest najważniejsza.

A autor rozumiem, że nigdy w życiu nie przeklina? Bo jeśli mu się zdarzyło, to znaczy, że jest takim samym chamem za jakiego uważa Gessler. Mi tego nie musisz mowić Jurku.

Mi kiedyś dali "schabowego" a dokładniej samą panierkę. Zażądałam zwrotu pieniędzy. Nie będę za bułkę tartą płacić 15 zł