Komentarze użytkownika LuskaI23

A za co ma bana?

Ale dlaczego wiochą jest chwalenie się? Przecież jesteś za aborcją więc aborcja to nie wiocha, a chwalenie się nią już tak? Dziwne masz wartości Jurku. Myślałam że ktoś kto jest za aborcją nie powinien mieć poczucia nieprawidłowości w mówieniu o tym..

Jeśli ktoś jest za aborcją i nie jest ona dla niego wiochą, to czemu mówienie o tym, że się tego dokonało jest? Proszę, wytłumacz mi to.

Nie, gwałt jest wiochą i nie trzeba zacząć o tym mówić by był. Tak samo aborcja jest wiochą, czy się o tym mówi czy nie. (nie mowie o przypadkach wskazanych) A pytam Ciebie bo nie wiem czemu wiochą jest dla Ciebie mówienie o czymś co jest dla ciebie normalne i co popierasz.

Pisałeś, że powinna być legalna, więc jesteś za. Skoro jesteś za to znaczy, że nie ma w tym nic dla Ciebie złego, dlatego nie rozumiem czemu wiochą jest mówienie o aborcji a robienie jej nie jest.

Jurek, to że Ty ślinisz się do Pająka, nie znaczy że wszyscy to robią. I Mintor ma tu 100% racji, ślinię się tylko do niego i wciąż obmyślam jak pozbyć się Omen z naszego życia :*

Jurek, ja wiem że niespełniona miłość sprawia że czasem wariujemy i dostajemy obsesji, ale ciebie chyba za bardzo ponosi. ;/

Antyklerykał czasem bierze ślub z katoliczką, osobą mocno wierzącą i dla niej bierze ślub kościelny. Na szczęście prawdziwa miłość nie dzieli ludzi na wierzących i niewierzących.

Zielonahaluna, w czerwcu przyszłego roku ślub bierze moja przyjaciółka. Jest z katolickiej rodziny, jest wierząca i praktykująca. Jej narzeczony jest ateistą nie przepadającym za kościołem. Są ze sobą od 6 lat i jakoś nie mają problemów o którym mówisz. Jeśli kogoś kochasz to akceptujesz takim jakim jest i dochodzisz do kompromisów w takich sytuacjach. To że ktoś jest ateistą nie znaczy że żąda antykoncepcji, a to że jest wierzący nie znaczy, że tej antykoncepcji odmawia. Bo równie dobrze, może być na odwrót. To jest już kwestia człowieka,a nie jego wiary.

Myślę, że można byc zagorzałym katolikiem ale o swoim życiu decydować samodzielnie. Wierzyć w Boga, modlić się, ale życiowe decyzje podejmować nie z Bogiem a z partnerem. Czy będąc katolikiem nie ma się prawa mieć tylko dwójki dzieci? Czy wiara w Boga równa się całkowite podporządkowanie kościołowi? Nie sądzę. Fajnie, że jesteś zamężna i masz takie poglądy, ale to są Twoje poglądy, a na świecie jest 7 miliardów ludzi i 7 miliardów poglądów. I to że Ty tak postrzegasz małżeństwo nie znaczy, że inni tak robią. "Kochać, to być ponad podziałami"

Dlatego myślę, że na świecie jest dużo małżeństwa z różnych "światów" które sobie świetnie radzą i świetnie się dogadują. I ja nie mówię, że to pikus. Bo dotarcie się to bardzo trudna droga, na której wiele par polega. Ale nie wszystkie. Więc nie mów, że to niemożliwe. Bo to jest niemożliwe dla Ciebie, a nie dla wszystkich.

Ja piszę o normalnych ludziach, a Ty piszesz o jakiejś sekcie z amebami zamiast ludzi. To że dla Ciebie coś wydaje się nieprawdopodobne, nie znaczy że nie może istnieć. Nie tacy ludzie zawierali małżeństwa. To wszystko zależy tylko od tego, czym dla kogo jest miłość. Dla jednych to dwoje ludzi, a dla innych to kk i ateista, czarnoskóry i biały, muzułmanin i żyd, mięsożerca i veganin.

Właśnie, ciekawe jak Ci ostatni się dogadują. Jedno lubi na obiad krwiste mięso, a drugiego mdli na widok opakowania po pasztecie. Jedno chce by dzieci były veganami, drugie by jadły mięso. Tacy pewnie też nie nie mają szans na normalne małżeństwo. W ogóle powinni się pobierać ludzie tych samych ras i wyznań i poglądów...

Nie patrzę przez różowe okulary, choć wielu osobom by się przydały, bo aż przykro patrzeć jak szary i zły świat widzą. Tak jestem zakochana od paru lat i mam nadzieję,że będę do końca życia. Ja jestem ateista, on jest wierzący choć niepraktykujący. Nie mamy problemów z tym jak wychowamy dzieci i tym podobnych. Jemu nie będzie przeszkadzać jeśli będą ateistami, a mi nie będzie przeszkadzać jeśli będą wierzące. Najważniejsze by były szczęśliwe, dlatego nie rozumiem, dlaczego rodzice mieliby się kłócić o to kim będą ich dzieci. Dziecko ma być szczęśliwe, a nie spełniać oczekiwania rodziców.

Ty wiesz swoje, a ja swoje. I z całym szacunkiem wolę moje podejście, nawet jeśli jest naiwne, bo znam przypadki o jakich mówię. Ty żyj sobie w swoim szarym świecie w którym przeszkody są nie do pokonania, a ja w swoim kolorowym, będę przez te przeszkody przeskakiwać :) Powtórzę na koniec "Kochać, to być ponad podziałami"

Zielona, mam wrażenie że dla Ciebie za mąż można wyjść tylko za faceta z tej samej grupy społecznej o tych samych poglądach i sobie przytakiwać we wszystkim. Jeśli mój mąż zażyczy sobie by nasze dzieci były wychowane w religii to niech będą, bo dla mnie będzie najważniejsze by mąż był szczęśliwy, a mi nie zależy na tym, by na siłę wpajać dziecku swoje poglądy. Dorośnie to najwyżej zostanie ateistą, a jak nie to trudno. Czy dzieci muszą być naszymi kopiami za cenę małżeństwa i ukochanej osoby?

Nie jurku to nie hipokryzja, ktoś wierzy ale nie praktykuje, czyli nie chodzi do kościoła bo do wiary kościół mu nie potrzebny.

Przynajmniej chłopak po prawej słucha dobrej muzyki..

Mam nadzieje, że moje dzieci będą się bawić właśnie tak, jak ta dziewczynka. I oby jak najwięcej takich dzieciaków.