Komentarze użytkownika homo_sapiens

Każde draństwo, każda zdrada znajdzie swoich wiernych obrońców, którzy znajdą dla niej najbardziej absurdalne uzasadnienie. Bibi jest właśnie takim przykładem.

Bo na lekcjach historii o tym nie uczą, o katechezie nawet nie wspominając.

To jednak nieporównywalne zjawiska. Alkohol powoduje zmiany organiczne, bezpowrotnie niszczy komórki w mózgu. Indoktrynacja w porównaniu z tym jest mimo wszystko odwracalna... teoretycznie.

To naturalna konsekwencja uznawania orientacji seksualnej za kwestię moralności. Sensu co prawda w tym tyle, ile w uznaniu za niemoralne posiadania np. rudych włosów, ale od kiedy religia ma cokolwiek wspólnego z sensem? Na to nakłada się dodatkowy wymiar: cynicznej hipokryzji kleru, który ośmiela się nauczać o moralności seksualnej, samemu mając tak dużo pod tym względem za uszami.

W systemach autorytarno-totalitarnych (do czego zmierza Polska pod rządami PiSu) indywidualizm to nie tyle warcholstwo, co raczej zapowiedź wichrzycielstwa, nonkonformizmu i wywrotowości.

a3 - nieprawda, że praca jest nie na temat, bo widać na samym dole początek właściwej charakterystyki. A ten "coming out", jak to ująłeś, to część oryginalnego wstępu. I jeśli już chcesz się posługiwać analogiami politycznymi, to efektem myślenia schematycznego, według klucza odpowiedzi jest np. to, że polityk w wywiadzie nie odpowiada na pytania dziennikarza, tylko wygłasza swój monolog zapodany mu w centrali partyjnej.

a3 - jakie to szczęście, że miałem w szkole średniej polonistkę z zupełnie innymi priorytetami w kwestii wypracowań, niż prezentowane przez Ciebie. Ceniła indywidualizm i własne zdanie, nawet sprzeczne z opinią nauczyciela, byleby umieć je uzasadnić. Jedynie ostrzegała, by nie pisać w taki sposób na maturze, bo nie wiadomo, kto będzie sprawdzał daną pracę. W powyższym przykładzie wstęp nawiązuje do tematu (Ani) oraz zawiera osobiste refleksje na temat lektury, a ocena bohatera też jest elementem charakterystyki.

Ooo, to zaraz sprawię Ci trochę żalu. Wyjaśnij mi, a wiem coś nie coś na temat matematyki (delikatnie mówiąc), na czym polega różnica między 2x3 a 3x2, bo ja twierdzę, że z punktu widzenia arytmetyki to dokładnie to samo (nie tylko dlatego, że daje ten sam wynik), co wynika z zasady przemienności mnożenia. A jeśli twierdzisz, że to jednak co innego, to również musisz uznać za różne wyrażenia: 2+3 oraz 3+2. Ciekawe jak to uzasadnisz.

Oj a3, chciałeś zabłysnąć, ale Ci nie wyszło. Napisałeś wcześniej "2x3 (mimo tego, że daje ten sam wynik) to nie to samo co 3x2". Gdyby nie ten tekst w nawiasie, to jeszcze mógłbyś się głupio tłumaczyć, że "x" to nie znak mnożenia, tylko np. krzyż św. Andrzeja, albo że miałeś na myśli symbol iloczynu kartezjańskiego zbiorów. Wyraźnie jednak pisząc o wyniku takiego działania, sam doprecyzowałeś temat. Twoje tłumaczenie jest tak samo absurdalne, jak to, że "2+3 to nie to samo co 3+2 (choć wynik ten sam), bo 3 słonie + 2 pawiany to co innego niż 2 żyrafy + 3 hipopotamy".

A zatem jesteś przykładem świetnie (?) wyedukowanego technicznie geniusza, któremu logiki nie starcza na banalną konkluzję, że gdy pisze "2x3 (mimo tego, że daje ten sam wynik) to nie to samo co 3x2" i sam nie precyzuje, "co autor ma na myśli", to mózg rozmówcy automatycznie dobierze własną interpretację. Przykład z dodawaniem jest dokładną analogią Twojego tłumaczenia o wypitych piwach, ale nie dziwię się, że tej analogii nie dostrzegasz, bo obnaża ona śmieszność Twojego wywodu.

Ech, niechcąco skasowałem wcześniejszy komentarz. No trudno. Inna analogia Twojego toku rozumowania: Na pytanie, czy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa ktoś odpowiada, że tak, a Ty w swojej górnolotnej technicznej logice twierdzisz, że nie, ponieważ: 1- nie sprecyzowałeś, o jakim świecie mowa (przecież nie musiało Ci chodzić o TĄ Ziemię), 2- według jakiego kalendarza, 3- nie zdefiniowano w rozmowie słowa "rok" ani "wojna światowa". Taki wywód miałby sprawić, że wydajesz się bardziej logiczny i precyzyjny? Nie, on jedynie sprawia, że jesteś śmieszny.

Po prostu dzieci w tym wieku (mniej więcej 3-6 lat) nie mają żadnych hamulców dla swojej ekspresji artystycznej (czyt.: wandalizmu) i rodzic, który nie chce mieć takich niespodzianek, wie, że nie można pociechy na chwilę z oka spuścić. Rozwiązaniem jest bezpieczny kojec, choć kiedyś na własne oczy widziałem trzylatka, który z takiego profesjonalnego kojca potrafił się wygramolić.

Zazwyczaj, ale nie zawsze. Czasem trafiała się perełka wśród nauczycieli. Mnie polonistka tylko przestrzegała, żebym nie pisał "po swojemu" na maturze, bo nie wiadomo, na jakiego oceniającego trafi moja praca.

Obie Polski unicestwiłyby się nawzajem... a "prawdziwi patrioci-katolicy" winą za to obarczyliby Niemców, Żydów, Rosjan, masonów i gejów.

Nie wiem, czy PiS współpracuje z Białorusią. Wiem, że Karczewski to dobry znajomy Łukaszenki.

Fakt pierwszy: Tusk spotkał się z Putinem po katastrofie smoleńskiej. Fakt drugi: pisowska władza kolejnymi decyzjami i działaniami przybliża Polskę coraz bardziej do standardów putinowskiej Rosji, za jedynego sojusznika w Europie uważa Orbana, jawnie wspierającego rosyjskie interesy, a w Polsce brata się z osobami (Rydzyk) i organizacjami (Ordo Juris) o niejasnych powiązaniach z rosyjskimi funduszami. Wniosek z tych faktów dla mózgu prawaka: "Tusk to przyjaciel Putina!". Kurtyna...

Poproszę o uzasadnienie takiego rozumowania.

Bo przecież oczywiste jest, że w Polsce wszelkie prawa do wizerunku matki Jezusa mają wyłącznie katolicy. Co prawda nigdzie w żadnym kodeksie nie jest to zapisane, ale od kiedy pisowską władzę obchodzą takie drobiazgi jak prawo i wyroki sądów? I co z tego, że cała Unia (nie licząc Węgier) twierdzi, że w Polsce upadła praworządność? Nikt nie wmówi Łukaszen... znaczy się Kaczyńskiemu, że czarne jest czarne.

Jak to dobrze, że zaszczepieni nie potrzebują już respiratorów od Szumowskiego...

Tą instrukcję realizowano nie tylko w XVIII wieku, ale również w PRL i dziś - w Rzeczpospolitej Kaczej.