Komentarze użytkownika MisiaPysia30

Poza tym brniesz w jakieś absurdalne sofizmaty ("natura wytwarza bajki. czy człowiek w nie wierzy naturalnie-to już wątpię"), których chyba sam nie rozumiesz. Jak niby natura wytwarza bajki? Z kamienia się biorą? Jeśli natura wytwarza bajki, to znaczy, że ludzie tworzą je spontanicznie - tak samo jak narzędzia czy język. Więc ludzie są religijni (wytwarzają bajki) z natury.

Jeśli religia się pojawiła, rozwinęła i słabnie, to nie jest prawdą, jak napisałeś, że "im dalej w cywilizację, tym religia słabsza". Napisałeś nieprawdę, tak? W rzeczywistości, jak wynika z Twoich stwierdzeń, czasem im dalej w cywilizację, tym religia silniejsza, prawda? Więc z rozwoju historycznego nie wiadomo, w którym miejscu amplitudy teraz jesteśmy, nie?

Nie wiem, czy religia to bajki, czy nie, więc się nie wypowiadam. Wiem natomiast i jestem absolutnie pewna, że głoszenie dwóch poglądów wzajemnie sprzecznych to zła wola albo głupota. A często i jedno, i drugie.

Używam słowa "bajki", bo zwisa mi terminologia. Nie chcę wykazać, że nie masz racji - to jest raczej oczywiste dla każdego, kto obserwuje Twoją nadętą pewność siebie. Chodzi mi tylko o to, żeby wykazać, że wikłasz się swoich własnych sofizmatach i - jak to często z fanatykami bywa - przeczysz sam sobie, bo za wszelką cenę musisz zawsze mieć rację. Choćby po trupach rozumu.

"religia pojawia się wcześniej niż cywilizacja, szczególnie techniczna" i " pierwsi homo, jak erectus czy habilis tworzyli narzędzia, ale nie mieli nawet ceremoni pogrzebowych". Jestem pewna, że zobaczyłbyś w tych zdaniach sprzeczność, gdyby nie to, że to Ty jesteś autorem obydwu :)

Skup się: czy religia to bajki, nie jest rozstrzygalne. Natomiast czy gruzawik przeczy sam sobie - owszem, jest nie tylko rozstrzygalne, ale i rozstrzygnięte.

Gruzawik - czy jest prawdą, że ludzie najpierw nie mieli religii w ogóle, potem ją wymyślili i przyjęli powszechnie, a potem zaczęła ona stopniowo słabnąć?

Co to znaczy "mniej więcej". Tak czy nie? Jeśli nie, to w którym miejscu się mylę?

Jeśli to prawda, to miałam rację: paru ateistów-oszustów wmówiło jakieś bajki masom ateistów-naiwniaków. Albo może wszyscy ateiści, zamiast po prostu wymyślić sobie lepsze sposoby wyjaśniania świata i cementowania społeczności, zbiorowo doszli do wniosku, że ich poglądy to głupota i przeszli na zabobon. Czyli: albo ateiści to oszuści lub naiwniaki, albo zabobonne matołki. Tak czy owak: dzięki za radę, będę się od nich trzymała z daleka.

Jeśli ludzie rodzą się ateistami, to skąd u nich ta skłonność do snucia fantazji? Dlaczego niby religia MUSIAŁA być etapem rozwoju? Ateista podkowy nie wykuje? Maszyny prostej nie zbuduje? Pisma nie wymyśli? Z tego, co piszesz, wynika wprost, że ateiści to zabobonne naiwniaki ze skłonnością do fantazjowania. No i jeśli religia była kiedyś niezbędnym etapem rozwoju pomiędzy dwoma stadiami ateizmu, to skąd pewność, że znów nie będzie? Może to dzisiejsi ateiści są przeżytkiem, bo ich potomkowie za parę tysięcy lat znów dojdą do wniosku, że potrzebują religii?

W końcu sam stwierdziłeś, że ateistyczne społeczności już raz masowo porzuciły swój ateizm - jest więc całkiem prawdopodobne, że zrobią to znowu.

A nie mogli sobie ci ciekawscy ateiści od razu odpowiedzieć naukowo? Bez etapu religii? Czy Ty jak stawiasz sobie jakieś pytanie, to najpierw przechodzisz przez fazę religijną, a potem dopiero odpowiadasz naukowo? To dlaczego oni musieli? Poza tym, co prawda ateistom nie udało się najwyraźniej wykuć podków, ale ludzie religijni w kosmos polecieli. Poczytaj sobie o poglądach religijnych astronautów.

Tak czy owak, z Twojego rozumowania wynika, że był czas, kiedy ateizm był intelektualnie gorszy niż religia, bo nie umiał rozwiązać problemów, które religia rozwiązywała. Skąd pewność, że znów tak nie będzie? Czasem mnie irytujesz, ale tym razem faktycznie dałeś mi do myślenia, bo z tego, co piszesz, wynika, że ten ateizm to rzeczywiście raczej chwilowy trend, który przeminie - tak jak przeminął poprzednio.

A nawet gdyby koło historii z jakiegoś powodu miało się już więcej nie obrócić, to i tak skoro najbardziej prymitywne ludy były jednocześnie zabobonne i ateistyczny (a to są Twoje słowa), to bycie ateistą najwyraźniej sprzyja jakoś zabobonowi... Ja się zastanawiam teraz, czy to sobie ze mnie nie robisz jaj - nie jesteś przypadkiem jakimś księdzem w przebraniu, który stara się zniechęcać ludzi do ateizmu? Bo przedstawiasz go w tak złym świetle... Zawsze starałam się na ateistów patrzeć jak na ludzi raczej otwartych, a Ty mi z tymi wszystkimi zabobonami wyjeżdżasz i skłonnością do fantazjowania.

Nie rozumiem... Czyli ludzkość nie była najpierw ateistyczna? Pomijam małpy bez świadomości i intelektu, ale kiedy człowiek zaczął być człowiekiem, to był ateistą czy miał religię?

Raz piszesz, że ludzkość najpierw była ateistyczna, potem znowu, że nie była ani ateistyczna, ani religijna - trudno się połapać.

Moja wina, że Ty ciągle coś innego piszesz? Najpierw że się rodzimy ateistami, potem że mamy naturalną skłonność do religii. Najpierw że pierwsze ludzkie społeczności były ateistyczne, potem że jednak nie były. Najpierw że religia jest zacofana, potem że bywa postępowa. Najpierw że ateiści są racjonalni, potem że sobie wymyślają religię. Trudno się w tym połapać.

Napisałeś też, że religia musiała powstać, bo "odpowiada na ciekawość świata tak znamienną dla ateistów. tak odpowiada jak umie. ludy prymitywne są zabobonne i naiwne". Z tego wynika że ludzie jednak byli ateistami i dopiero potem wymyślili religię. Nie rozumiem tylko, czy byli zabobonni i naiwni już po tym, jak ją wymyślili, czy jeszcze przed. Tak czy owak: albo ateiści są zabobonni (i naiwni), albo z własnej woli wymyślają zabobon. Coś mi się zdaje, że Ty ateistów jednak nie lubisz, że tak po nich jedziesz :)

1. Religia to bajki. 2. Mamy skłonność do bajek. 3. Skłonność to coś wrodzonego, bo skłonności nie można się nauczyć. 4. A zatem mamy wrodzoną skłonność do religii. W którym miejscu się mylę?

Dobra, teraz nareszcie pojęłam Twój błyskotliwy umysł: rodzimy się ateistami z naturalną skłonnością do religii :)