Nikt nie twierdzi, że restauracja, co nie zmienia faktu, że zdrowa dieta to podstawa przy większości chorób. Z jednej strony "doktory" łają pacjentów w gabinetach, aby ci zdrowo się odżywiali, nie żarli zbyt wiele tłuszczów i węglowodanów, nie żarli margaryny - a w szpitalu pod ich okiem margaryna, mortadela (czyli pies pomielony razem z budą) lub pasztecik "z kogutkiem", który zawiera całą tablicę Mendlejewa, czyli wszystko z laboratorium - ale nie mięso. Nie musi być luksusowo - ma być zdrowo i godnie.

Twoja wypowiedź sugeruje, że totalnie nie orientujesz się w systemie ubezpieczeń społecznych. Skladka zdrowotna pokrywa koszty leczenia - koszt operacji, koszt zmiany opatrunku, koszt leków. Jedzenie idzie z zupełnie innej puli, a dokładnie z podatków - nie ze składek zdrowotnych. Podatki tymczasem mamy jedne z najwyższych w Europie. Przebija nas Szwecja, tyle że tam na każdym kroku widać efektywne wykorzystanie podatków. Skoro więc mamy jedne z najwyższych podatków w Europie, to chyba mamy prawo oczekiwać GODNEGO i ZDROWEGO posiłku podczas rekonwalescencji, prawda?

Leżałem w powiatowym szpitalu firmy Nowy Szpital. Jednego dnia dali coś, co niby zwało się zupą ziemniaczaną. Była to łyżka mętnego płynu i w całym talerzu były 4 kostki ziemniaka o wielkości ziarna fasoli. Drugiego dnia była zupa zwana pomidorową. Była to woda z koncentratem, gdzie w proporcjach 1 słoik koncentratu na 1 wiadro wody breję wymieszano. W całym talerzu dostałem 6 makaronów typu "świderek". Trzeciego dnia dostaliśmy zlewki z pierwszego i drugiego dnia, bo była to mętna breja, która zawierała 1 kostkę ziemniaka wielkości ziarna fasoli i 3 sztuki makaronu typu "świd

"świderek". Lekarz nie zalecił mi żadnej diety, tym bardziej że byłem ranny w kolano. Nie w brzuch, nie po operacji żołądka, wątroby, trzustki czy jakichkolwiek innych wnętrzności. W kolano. Na śniadanie dostałem 2 plasterki białego, twardego chleba. Dostałem kostkę margaryny do pieczenia, która wystarczyła na posmarowanie 1 z tych wyschniętych plasterków chleba. Dostałem też plaster mortadeli i jakieś mętne śmierdzące coś, co usiłowało imitować kawę zbożową. Piję zbożówkę na co dzień, wiem jak smakuje. Na kolację snów wyschnięty chleb i pasztecik "z kogutkiem" - sam tłusz

tłuszcz i chemikalia.Spędziłem tam 9 dni. Podsumowanie: ani razu nie dostałem ani odrobiny warzywa do śniadania i do kolacji. Zawsze najtańszy tłuszcz wzbogacony chemikaliami (a to mortadela, a to imitacja pasztetu, a to najtańsza parówka, gdzie 80% to celuloza). Ani grama jabłka, ani grama marchewki, gdzie kilogram kosztował wtedy 1,50. Obiad to taki "gorący kubek" tylko bardziej rozwodniony i mniej pachnący. O zupach pisałem. Raz dostaliśmy makaron typu "muszelka", który był polany rozwodnionym, rzadkim kisielem. Raz był ryż polany rozwodnionym budyniem.

Raz była łyżka ziemniaków, które były polane krochmalem. A w tym krochmalu pływał pokrojony w drobne paseczki plaster mortadeli, którego pewnie nikt nie tknął na śniadaniu. W niedziele był luksus - łyzka ziemniaków i bułka tarta imitująca kotlet mielony. Jak ktoś ma chory żołądek, to nie powinien tykać nic, co tam podają, bo po tym tłuszczu, wzbogaconym przez chemikalia, to się dopiero można rozchorować. Zupka chińska to przy tym psim żarciu mega rarytas! I na co ja te podatki płacę?

@cavefalcon przypomniałeś mi mój przypadek. Ciąża - cesarskie cięcie. Dzień pierwszy: przygotowanie do "jutrzejszej operacji" - rano lewatywa,reszta dnia, jak wiadomo - nic. Dzień drugi - CC nie będzie, bo na stole "nagły przypadek". Cały dzień nic oprócz kroplówki (glukoza). Dzień trzeci - operacji nie ma (problem kadrowy - dzień bez anestezjologa). Znów glukoza z wieszaka. Dzień czwarty: nagły przypadek - zagrożona ciąża "z ulicy". Szpital znów karmi mnie glukozą "z wieszaka", zaś na mężu, wymusiłam z głodu pizze i kurczaka z rożna (smakowały wybornie,

Dzień piąty: wiozą mnie na stół zaraz po porannym obchodzie. Lekarz pyta: "Miała pacjentka lewatywę?" Kręcę nerwowo głową z maseczką na twarzy. Pani w kitlu odpowiada: "tak". Nie, żołądek nie był "opróżniony". CC przeszło bez powikłań, dziecko zdrowe a ja nie umarłam z głodu. Wniosek: bez swojego cateringu nie pokazuj się w szpitalu

Zapomniałam pozdrowić szpital Madurowicza w Łodzi, w którym tak świetnie karmią glukozą. Kleik NA WODZIE, serwowany mi przez kilka dni po zabiegu, nie był wcale lepszy :(

Nie życzę Ci, żebyś Ty lub ktoś z twojej rodziny trafił do szpitala na parę tygodni, żeby się przekonać, ale chyba żyjesz w jakimś innym świecie. To co u nas podają pacjentom do jedzenia - nie wiem czy wszędzie, bo wszędzie oczywiście nie byłem - to ja bym się zastanowił czy psu rzucić do miski. To jest wręcz upokarzające, zwłaszcza jak widzę starszych samotnych ludzi na oddziałach, którzy nie mają wyjścia i muszą brać to co dają.

Moja żona na porodówce nie dostała nawet takiego śniadania/kolacji jak na tym obrazku. Był suchy chleb, kostka margaryny do pieczenia i plaster mortadeli. Jak zapytałem, czy karmiąc piersią, aby na pewno żona może zjadać takie chemiczne coś, pani tylko burknęła, że przecież ma prawo tego nie jeść. Nie pytałem o prawo - tylko o względy zdrowotne matki karmiącej i noworodka. A na obiad dostała sałatkę z octu. Przyszedl lekarz i powiedział, że jeżeli karmi - to ma tej sałatki nie jeść.

Pytam lekarza, po cholerę kobietom po porodzie dają sałatki z octem, skoro powszechnie wiadomo, że matki karmiace nie mogą nic z octem jeść. Odpowiedź lekarza - mają prawo nie jeść. To co mają w takim razie jeść?!

To po pierwsze, a po drugie byłem w szpitalu w Berlinie i jedzenie było podobne jak w Polsce. Śniadanie to bułka lub 2 kromki chleba, kawałek masła lub margaryny i 2 plasterki mortadeli do tego. Kolacja podobnie. Obiad to kawałek ryby z ryżem i groszkiem. Tak więc za granicą wcale takich luksusów nie ma, ale tak się kształtuje myślenie innych. Podobnie jest z zarabianiem. Czasy kiedy się za granicą dużo więcej zarabiało się już skończyły.

wybitnie "yntelygentna" jednostko - nie życzę ci mojego zdrowia fizycznego i tylu pobytów w szpitalach, a o psychiczne się nie martw - raczej martw się o swoje!

jestem pełowski żenujący pustak i mówię ci że, dieta szpitalna zależy od rodzaju choroby!

Pisowski żenujący pustaku, miałem okazję kilkukrotnie przebywać w szpitalu i poznać szpitalną kuchnię, nie wymagałem specjalnej diety a podawano mi to samo goowno co reszcie gdyby nie rodzina z wałówką prawdopodobnie umarłbym z wygłodzenia!!!

Pustaku, miałem 2 intensywne pobyty w 2 różnych szpitalach. W obu przypadkach dolegało mi kolano. Nie muszę trzymać absolutnie żadnej diety zdrowotnej. Wagę mam idealną do wzrostu i wieku, zero nadwagi. Zero chorób wewnętrznych, które usprawiedliwiałyby głodzenie. Nie jestem pożeraczem chemikaliów, aby karmić mnie chemikaliami. W szpitalu na porodówce była też moja żona i tam też widziałem, jakie goowno podają kobietom, które są w pełni zdrowe - a dodatkowo po kilkunastogodzinnym, intensywnym wysiłku fizycznym. Idź na siłkę, zapier**alaj przez 12 godzin i po tym wysiłku zjedz kromkę

chleba z plastrem mortadeli i margaryną do pieczenia. Poród to nie operacja żołądka, aby się głodzić. Kobieta po takim wysiłku, jako człowiek, ma prawo normalnie się najeść aby zregenerować siły. Tym bardziej, że karmi piersią, musi wiec jeść dla siebie i dla dziecka. I przede wszytskim musi jeść zdrowo, aby jakieś chemikalia i najtańsze tłuszcze nie zaszkodziły noworodkowi. To uzasadnij teraz, czym podyktowane jest, aby kobietom na porodówce dawać mortadelę, margaryne do pieczenia i ogólnie rzecz ujmując - g**owno?! Nasz pies lepiej je, niz szpital karmi kobiety po porodzie.