Autor ma pewno brudne okna w domu i zazdrości o obiadkach nie wspomnę.

Czy dziś nie jest podobnie. Zdaniem pamiętnikarza z XVIIIw. Polska religijność była posunięta do absurdu, co było szczególnie widoczne na wsi. Jego zdaniem chłopi podczas nabożeństw upadali na ziemię, uderzali głową o ławki i bili nią o mur oraz posadzkę, głośno wzdychali, jęczeli i praktykowali „inne w tym rodzaju dziwactwa, z których się papiści z innych narodów naśmiewają”. Zdumiewało go także aż nazbyt restrykcyjne przestrzeganie postów, podczas których unikano nawet jaj i sera. W jego relacji charakterystyczne jest podkreślenie, że radykalna pobożność spotykała się z nierozumi

Teraz jeszcze zrób obiad, posprzątaj i pozmywać, a raj będzie dla Ciebie stał otworem, bo taki jest wzór katoliczki.