Pewien mądry rabin to tłumaczył następująco " Wietnamski producent tanich butów tworzy buty na obraz i podobieństwo butów pewnej niemieckiej marki" . Maiłoby to sens, tyle, że wietnamski producent butów nie twierdzi, że jest wszechmogący i nieomylny.:-)

Niezbyt udana analogia. Jak patrzysz na oba te buty z dużej odległości, to różnicy nie widać. Tymczasem pewien ksiądz, doktor teologii, tłumaczył mi kiedyś, że bóg jest istotą niematerialną, a jego przedstawienia na obrazach w formie brodatego siwego dziadka to tylko artystyczna licentia poetica, mająca na celu podkreślić boską mądrość. Więc gdzie to podobieństwo, czy to fizyczne czy jakiekolwiek inne?

To tylko parafilozoficzne brednie księży czy rabinów. Człowiek istnieje, powstał na wskutek milionów lat ewolucji, pod wpływem środowiska i przypadku. I w pewnym momencie postanowił sobie stworzyć boga czy bogów. Dlatego bogowie są antropomorficzni - bo ludzie stworzyli ich na swój obraz i podobieństwo. Czasami dodając jakieś fantastyczne cechy, których sami nie mają. Ważna jest kolejność - najpierw był człowiek, potem bogowie.Ale człowiek istnieje naprawdę, a bogowie tylko w mitach, bajkach czy na kartach świętych ksiąg.

Mnie nie musisz tego tłumaczyć. Moje pytanie było skierowane do teistów.